Κατερίνα Γιατζόγλου: «Είμαι 65 χρόνων και δεν έχω κάνει λίφτινγκ - Δεν είμαι υπέρ της παραμόρφωσης»
Η παρουσιάστρια και ηθοποιός μίλησε στο «Καλύτερα αργά» για την παιδική της ζωή, την απιστία, αλλά και τις πλαστικές επεμβάσεις.
Η Κατερίνα Γιατζόγλου ήταν καλεσμένη στην Αθηναΐδα Νέγκα και στο “Καλύτερα Αργά” του Action 24 και μίλησε για τα παιδικά της χρόνια αποκαλώντας τον εαυτό της “τερατογέννημα”. «Από παλιά ο κόσμος ήθελε να είναι όμορφος ο ίδιος, όχι ο απέναντι, έχει διαφορά. Η ομορφιά ήταν πρόβλημα, γιατί πρέπει να αποδείξεις ότι ένα όμορφο κεφάλι κάτι έχει μέσα. Εγώ ήμουν τερατογέννημα, αλήθεια.
Μέχρι τα 13, 14 ήμουν ασχημόπαπο. Με φώναζαν μπιαφράκι, ήμουν κοκαλιάρα, μου έκοβαν και τα μαλλιά πολύ κοντά και όλοι νόμιζαν ότι ήμουν αγοράκι. Με έχουν κουρέψει και με την ψιλή για να δυναμώσει το μαλλί».
«Άμα κάνω λίφτινγκ θα το πω»
Η Γιατζόγλου αποκάλυψε τον λόγο για τον οποίο γυμνάζεται και παίρνει τα βουνά, αλλά και ότι είναι αντίθετη με τις πλαστικές επεμβάσεις. «Δεν γυμνάζομαι για να έχω ένα σώμα αψεγάδιαστο, γυμνάζομαι για να γλιτώνω λεφτά στον ψυχίατρο. Είναι οι ενδορφίνες, η αδρεναλίνη, αυτές είναι οι ορμόνες που καθαρίζουν το κεφάλι. Όταν βγαίνω από το γυμναστήριο ή όταν κατεβαίνω από τα βουνά, γιατί είμαι και των βουνών έχω 500 ιδέες και 100 σαρωτικές κινήσεις να κάνω.
Στο πρόσωπο, δεν είναι κακό να παρεμβαίνεις. Δεν είμαι υπέρ της παραμόρφωσης και του να γίνεις κάποια άλλη, αλλά το να κάνεις κάτι επεμβατικά είναι ωραίο, γιατί δεν είναι ωραίο; Είμαι 65 χρόνων και δεν έχω κάνει λίφτινγκ. Μπορεί κάποτε να κάνω κι άμα κάνω θα το πω. Αλλά 27 χρόνων και 30 και 35 να κάνουν λίφτινγκ, μου είναι αδιανόητο. Ίσως δεν κάνουν πρόληψη».
Οι πειρασμοί
Στη συνέχεια της κουβέντας η παρουσιάστρια μίλησε για τον πρώτο της γάμο με τον Στιβ Γιατζόγλου, αλλά και για τη διπλωματία που έπρεπε να έχει ώστε να ελίσσεται κάθε φορά που της την έπεφταν διάφοροι. «Ο πρώτος γάμος ήταν έρωτας. Ήταν κι αυτός, αυτός που ήταν και με όλα τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, ήμουν κι εγώ μόλις 17,5 χρόνων.
Θα μπορούσαν να μου δώσουν, ας πούμε, ένα πτυχίο διπλωματικού σώματος γιατί έπρεπε να μάθω να ελίσσομαι κάθε φορά που μου την έπεφταν. Έπρεπε να ήμουν ευγενής γιατί μπορεί να ήταν άτομα από τη δουλειά, άνθρωποι κύρους που μπορεί κάποια στιγμή να τους χρειαστείς. Ήθελε διπλωματία και έναν συγκεκριμένο τρόπο. Πάντα ήμουν πολύ πιστή. Δεν έβλεπα ποτέ ότι μπορεί να είχα περισσότερους πειρασμούς από τον μέσο άνθρωπο».
